மசாஜ் கலை, உடல் மற்றும் மனதைப் புத்துணர்ச்சியாக்கும் ஒரு பழமையான பயிற்சியாகும், இது உலகெங்கிலும் பல்வேறு கலாச்சாரங்களில் ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளாகப் பயன்படுத்தப்பட்டு வருகிறது. இந்தக் கட்டுரையில் மசாஜ் கலையின் தோற்றம், வளர்ச்சி மற்றும் அதன் பரிணாமம் பற்றி ஆராய்வோம்.
தோற்றமும் பண்டைய காலமும்
மசாஜ் கலையின் தோற்றத்தை ஒரு குறிப்பிட்ட காலகட்டத்திற்கோ அல்லது இடத்திற்கோ பொருத்துவது கடினம். ஆனால், வரலாற்று ஆவணங்கள் மற்றும் தொல்பொருள் கண்டுபிடிப்புகள் மசாஜ் பயிற்சி கிமு 3000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பே இருந்ததைக் காட்டுகின்றன.
பண்டைய சீனா: சீனாவில் கிமு 2700 இல் "ஹுவாங்டி நீஜிங்" (மஞ்சள் பேரரசரின் உள் விதி) எனும் மருத்துவ நூல் மசாஜ் முறைகளை விவரிக்கிறது. "டூய்னா" மற்றும் "அன்மோ" போன்ற மசாஜ் முறைகள் உடல் ஆற்றலைச் சமநிலைப்படுத்துவதற்காகப் பயன்படுத்தப்பட்டன.
இந்தியா: ஆயுர்வேத மருத்துவத்தில் மசாஜ் முக்கிய பங்கு வகிக்கிறது. கிமு 1800-இல் தோன்றிய ஆயுர்வேத நூல்கள், மூலிகை எண்ணெய்களுடன் மசாஜ் செய்வது உடல் மற்றும் மன ஆரோக்கியத்தை மேம்படுத்துவதாகக் கூறுகின்றன. "அப்யங்கா" எனும் மசாஜ் முறை இன்றும் பயன்பாட்டில் உள்ளது.
எகிப்து: பண்டைய எகிப்திய சுவரோவியங்கள் மற்றும் பாப்பிரஸ் ஆவணங்கள் கிமு 2500 இல் மசாஜ் பயன்பாட்டில் இருந்ததை உறுதிப்படுத்துகின்றன. இது அழகு சிகிச்சை மற்றும் மருத்துவ நோக்கங்களுக்காகப் பயன்படுத்தப்பட்டது.
கிரீஸ் மற்றும் ரோம்: கிரேக்க மருத்துவர் ஹிப்போகிரட்டீஸ் (கிமு 460-370) மசாஜை உடற்பயிற்சி மற்றும் மருத்துவத்தில் ஒரு முக்கிய அங்கமாகக் கருதினார். ரோமானியர்கள் மசாஜைக் குளியல் மையங்களில் பயன்படுத்தி, போர்வீரர்களின் காயங்களை ஆற்றவும், உடல் தளர்ச்சியைப் போக்கவும் செய்தனர்.
இடைக்காலம் மற்றும் மறுமலர்ச்சி
இடைக்காலத்தில் மேற்கத்திய உலகில் மசாஜ் கலை பின்னடைவைச் சந்தித்தது, குறிப்பாக மதச் சடங்குகள் மற்றும் மூடநம்பிக்கைகள் உடல் தொடுதல் சிகிச்சைகளைக் கட்டுப்படுத்தின. ஆனால், கிழக்கு நாடுகளில், குறிப்பாக சீனா, இந்தியா மற்றும் தாய்லாந்து போன்றவற்றில், மசாஜ் தொடர்ந்து செழித்து வளர்ந்தது.
மறுமலர்ச்சி காலத்தில் (14-17ஆம் நூற்றாண்டு) ஐரோப்பாவில் மசாஜ் மீண்டும் கவனம் பெற்றது. மருத்துவர்கள் மற்றும் அறிஞர்கள் பண்டைய கிரேக்க மற்றும் ரோமானிய மருத்துவ நூல்களை மறுபரிசீலனை செய்து, மசாஜை மருத்துவத்தில் இணைத்தனர்.
நவீன காலத்தில் மசாஜ்
19ஆம் நூற்றாண்டில் மசாஜ் கலை முறையாக அறிவியல் அடிப்படையில் வளரத் தொடங்கியது. இதற்கு முக்கிய பங்களிப்பாளராக இருந்தவர் ஸ்வீடன் நாட்டைச் சேர்ந்த பெர் ஹென்ரிக் லிங் (1776-1839). அவர் "ஸ்வீடிஷ் மசாஜ்" முறையை உருவாக்கினார், இது மேற்கத்திய மசாஜ் முறைகளுக்கு அடித்தளமாக அமைந்தது. இந்த முறை உடல் தசைகளைத் தளர்த்துவதற்கும், இரத்த ஓட்டத்தை மேம்படுத்துவதற்கும் உதவியது.
20ஆம் நூற்றாண்டில், மசாஜ் மருத்துவம், விளையாட்டு, மன அழுத்த மேலாண்மை மற்றும் மறுவாழ்வு சிகிச்சைகளில் முக்கிய இடம் பிடித்தது. பல்வேறு மசாஜ் முறைகள் உருவாகின:
ஷியாட்சு (ஜப்பான்): உடலின் ஆற்றல் பாதைகளை அழுத்தம் கொடுத்து சமநிலைப்படுத்துதல்.
தாய் மசாஜ்: யோகா மற்றும் அழுத்த முறைகளின் கலவை.
ரிஃப்ளெக்ஸாலஜி: கால் மற்றும் கை பகுதிகளில் அழுத்தம் கொடுத்து உடல் உறுப்புகளைத் தூண்டுதல்.
அரோமாதெரபி மசாஜ்: அத்தியாவசிய எண்ணெய்களுடன் மசாஜ் செய்து மனதை அமைதிப்படுத்துதல்.
தற்காலத்தில் மசாஜ்
இன்று, மசாஜ் உலகெங்கிலும் பரவலாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. மருத்துவ மையங்கள், ஆரோக்கிய மையங்கள், ஸ்பாக்கள் மற்றும் விளையாட்டு மையங்களில் இது ஒரு முக்கிய சேவையாக உள்ளது. மன அழுத்தம், பதற்றம், தசைவலி, மூட்டு விறைப்பு போன்றவற்றுக்கு மசாஜ் ஒரு இயற்கையான தீர்வாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. மேலும், அறிவியல் ஆய்வுகள் மசாஜ் இரத்த அழுத்தத்தைக் குறைப்பது, நோயெதிர்ப்பு மண்டலத்தை வலுப்படுத்துவது மற்றும் மனநலத்தை மேம்படுத்துவது போன்ற பலன்களை உறுதிப்படுத்தியுள்ளன.
மசாஜ் கலை, பண்டைய காலம் முதல் நவீன காலம் வரை தொடர்ந்து பரிணமித்து வருகிறது. இது உடல் ஆரோக்கியத்தை மேம்படுத்துவது மட்டுமல்லாமல், மன அமைதியையும் உணர்ச்சி சமநிலையையும் வழங்குகிறது. பல்வேறு கலாச்சாரங்களின் செல்வாக்கால், மசாஜ் இன்று ஒரு உலகளாவிய கலையாக விளங்குகிறது. இந்தப் பழமையான பயிற்சி, மனிதனின் நல்வாழ்வுக்குத் தொடர்ந்து பங்களிக்கும் ஒரு அற்புதமான கருவியாக உள்ளது.
#மசாஜ்வரலாறு
#ஆரோக்கியம்
#பண்டையமருத்துவம்
#ஆயுர்வேதம்
#ஸ்வீடிஷ்மசாஜ்
#மனநலம்
#உடல்நலம்
#கிழக்கியமசாஜ்
#நவீனமசாஜ்

No comments:
Post a Comment